Πόσες φορές δεν σου πέρασε από το μυαλό, πόσο πιο ευχάριστη και άνετη θα ήταν η δουλειά σου αν το αφεντικό σου εξαφανιζόταν ξαφνικά ως δια μαγείας από τη ζωή σου;
Ποια από εμάς δεν έχει δει την ταινία «nine to five» και δεν έχουμε ταυτιστεί με τις ηρωίδες; Επειδή όμως αυτά δεν συμβαίνουν στην πραγματική ζωή έχουμε να σου προτείνουμε τρόπους επιβίωσης και διαχείρισης της κατάστασης, για 4 συνηθισμένους τύπους αφεντικών που σου προκαλούν υστερία.
Δεν σε επιβραβεύει ποτέ;
Κάθε μέρα σκοτώνεσαι στην δουλειά, φροντίζεις να είσαι εντάξει στα χρονοδιαγράμματα και είσαι πάντα παρών σε ότι χρειάζεται. Έχεις κάνει το γραφείο δεύτερο σπίτι σου, σε έχει χάσει το κρεβάτι σου και φλερτάρεις με τον καναπέ στο γραφείο για να ξεκουράσεις το σαρκίο σου. Και όμως δεν ακούς μία καλή κουβέντα από το αφεντικό σου. Πάντα βρίσκει ένα ψεγάδι στην δουλειά σου και ποτέ τίποτα δεν είναι αρκετό.
Τι κάνεις;
Δυστυχώς αυτός ο τύπος των αφεντικών δύσκολα μπορεί να αλλάξει. Θεωρούν καθήκον τους να σε πιέζουν στα άκρα για να αποδίδεις περισσότερο (αν υπάρχει περισσότερο). Το μόνο λοιπόν που έχεις να κάνεις, για να αποφύγεις την νευρική υστερία είναι να επιβραβεύεις εσύ τον εαυτό σου, νιώθοντας ικανοποίηση με αυτά που καταφέρνεις. Να είσαι σίγουρη πως και το αφεντικό σου το ξέρει αλλά το θεωρεί αδυναμία να το παραδεχτεί.
Είναι τόσο, μα τόσο γκρινιάρης!
Ποτέ δεν χαμογελά, η διάθεση του είναι σχεδόν πάντα μαύρη και μάλλον δεν τον έχεις δει ποτέ να αστειεύεται και να είναι χαλαρός. Όταν οι δουλειές του δεν πάνε καλά, σε κοιτά με ένα βλέμμα που λέει ότι εσύ φταις για όλα τα δεινά που του συμβαίνουν, ακόμη και για τον καφέ του που κρύωσε.
Τι κάνεις;
Καταρχάς φροντίζεις επιμελώς να μην είσαι στο οπτικό πεδίο ενός τέτοιου αφεντικού. Και μόνο που θα σε βλέπει θα θεωρεί υποχρέωσή του να σε επιπλήξει. Μην δίνεις αφορμές. Κάνε την δουλειά σου όσο το δυνατόν καλύτερα και φρόντισε να είσαι εξαιρετικά τυπική, όπως το να έρχεσαι εγκαίρως στο γραφείο σου, να μην μιλάς στο κινητό σου και να φροντίζεις να συγκροτείς τα νεύρα σου όσο και αν θα ήθελες το αντίθετο. Όταν σε ρωτάει την γνώμη σου φρόντισε να δίνεις διπλωματικές απαντήσεις που θα πλησιάζουν στην δική του γνώμη μιας και τίποτε άλλο δεν θεωρεί αποδεκτό και απλά θα γκρινιάζει
Μα ποιος είναι τελικά;
Την μια σου φαίνεται το καλύτερο αφεντικό του κόσμου, που σε επιβραβεύει για την δουλειά σου και ενδιαφέρεται για τα προβλήματα σου, του εμπιστεύεσαι πράγματα και την επόμενη νομίζεις ότι ήρθε η ημέρα της απόλυσής σου. Πως αντιμετωπίζεις λοιπόν τον Δόκτωρ Τζέκιλ και κύριο Χάιντ;
Τι κάνεις;
Φροντίζεις να κρατάς ένα σταθερό επαγγελματικό profile χωρίς να ξανοίγεσαι και χωρίς πολλά – πολλά, μέχρι να διαπιστώσεις με ποιόν πραγματικά έχεις να κάνεις. Συνήθως αυτοί οι άνθρωποι είναι διπρόσωποι και στην περίπτωση που δεν είναι το αφεντικό σου αλλά ο προϊστάμενος σου, πρόσεξε γιατί μπορεί να παίζει «βρώμικο» παιχνίδι εις βάρος σου.
Η δικαιοσύνη δεν είναι το δυνατό του σημείο!
Προσπαθείς να κάνεις όσο καλύτερα μπορείς τη δουλειά σου, το καταφέρνεις με τον καλύτερο τρόπο φέρνοντας τα επιθυμητά αποτελέσματα και στο τέλος διαπιστώνεις ότι κάποιος συνάδελφος χωρίς κόπο κερδίζει αυτός τα εύσημα. Και τις περισσότερες φορές μπορεί να στηρίζεται στην δική σου δουλειά. Σαφώς και αυτό δεν είναι δίκαιο αλλά δυστυχώς συμβαίνει για διάφορες αιτίες, όπως διάκριση γιατί τον/την συμπαθεί περισσότερο ή πολλές φορές αν πρόκειται για άνδρα συνάδερφο τον θεωρούν εξ ορισμού ικανότερο. Όλα αυτά σε απογοητεύουν και σκέφτεσαι πως ότι και να κάνεις δεν πρόκειται να εξελιχθείς.
Τι κάνεις;
Βάλε στο νου σου ότι δεν είσαι το μοναδικό άτομο που αδικείται. Συνέχισε να κάνεις σωστά την δουλειά σου και κάποια στιγμή θα βρεις την ευκαιρία να αποδείξεις πως ο ευνοούμενος δεν μπορεί να ανταπεξέρθει αν δεν στηριχθεί στην δική σου δουλειά. Έτσι θα τον ξεσκεπάσεις. Αν και τότε δεν αλλάξει κάτι, τότε ήρθε η ώρα να αναζητήσεις αλλού εργασία που θα εκτιμήσουν τις ικανότητές σου.