Τον ζηλεύω… Με ζηλεύει...Αδιέξοδο στη σχέση!
Υποθετικό σενάριο 1:
Ο αδελφός σου έχει τα γενέθλια του και γιορτάζεται στο σπίτι του. Μια ωραία, φιλική ατμόσφαιρα. Είσαι με τον σύντροφο σου. Όμως, αυτός αντί να κάθεται μαζί σου, έχει τα μάτια του και την προσοχή του, αλλού! Στην όμορφη, ξανθιά, «θεογκ….», συμφοιτήτρια του αδελφού σου. Να γελάκια, να αστειάκια… Αισθάνεσαι να φουντώνεις, να θυμώνεις, να «χάνεις τον έλεγχο». Στην αρχή προσπαθείς να του στείλεις «σινιάλα», ότι η κατάσταση αρχίζει να σ’ ενοχλεί. Είναι τόσο απορροφημένος που δεν καταλαβαίνει τίποτα! Το πράγμα φτάνει στο απροχώρητο και προτείνεις να φύγετε. «Γιατί; Περνάμε τι όμορφα!» διαμαρτύρεται. «Πάμε να φύγουμε τώρα! Και θα σου εξηγήσω.» Είσαι «πύραυλος»! Φεύγετε! Και μετά ακολουθεί ο καυγάς : «αφού σου αρέσει αυτή, γιατί δεν πας μαζί της; εγώ τι ρόλο παίζω στη ζωή σου… αν δε σου αρέσω πια, μπορείς να μου το πεις… »
Υποθετικό σενάριο 2:
Πας με τον σύντροφο σου σ’ ένα μπαράκι. Είσαι κούκλα! Φοράς το «καυτό» σορτσάκι σου και το στενό, μαύρο μπλουζάκι σου που αποκαλύπτει το ωραίο σου μπούστο! Ακτινοβολείς από αυτοπεποίθηση και θηλυκότητα! Στο απέναντι τραπέζι, κάθεται ένας νεαρός ο οποίος σε «καρφώνει» με το βλέμμα του. Σου χαμογελά, του χαμογελάς κολακευμένη! Δεν έχεις πρόθεση να δώσεις συνέχεια, γιατί είσαι – και θέλεις να παραμείνεις – με τον «αγαπούλη» σου. Ο «αγαπούλης» σου όμως, που έχει τσεκάρει τι «παίζει», σε βουτά βίαια από το μπράτσο και σε οδηγεί στην έξοδο. Είναι «πύραυλος»! Φεύγετε! Και μετά ακολουθεί ο καυγάς! «Μήπως να έφευγα, να σ’ άφηνα μόνη να συνεχίσεις το «καμάκι σου; Ε, βέβαια έτσι προκλητικά που ντύνεσαι! Χαμογελάς σε αγνώστους!...μη με περνάς για ηλίθιο…».
Ζήλια: Εκδήλωση ανασφάλειας. Αβεβαιότητα. Χαμηλή αυτοεκτίμηση. Ανάγκη για επιβεβαίωση. Κτητικότητα. Φόβος απώλειας. Θυμός για την «επαπειλούμενη» απιστία. Εγωισμός. Δυσπιστία. Έλλειψη εμπιστοσύνης. Άγχος. Ανησυχία.
Όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα, ορίζουν μια μόνο λέξη! Και είναι σίγουρο, ότι με όλα αυτά τα αρνητικά, η σχέση οδηγείται σε αδιέξοδο.
Θα τολμήσω να ισχυριστώ ότι είναι φυσιολογικό να αισθάνεσαι κάποιες φορές, ζήλια. Είναι αποτέλεσμα της παιδείας μας και της πολιτιστικής – μονογαμικής κληρονομιάς μας, ίσως και του DNA μας.
Όμως είναι εντελώς διαφορετικό, το να ζηλεύεις λιγάκι και το να φτάνεις σε ανεξέλεγκτες εκδηλώσεις ζήλιας του τύπου : μετατρέπομαι σε μανιώδη «ντεντέκτιβ» ψάχνοντας το κινητό του, τα e mail του, τα μηνύματα στο facebook, τις τσέπες του, το πουκάμισο του…
«Δεν είναι αυτή ζωή, δεν είναι αγάπη, είναι μια μάχη δίχως νικητή!»
όπως λέει και ο στιχουργός μας Λ. Παπαδόπουλος στο τραγούδι «Αγάπη όλο ζήλια».
Η εκδήλωση ζήλειας, δείχνει, ότι ήδη υπάρχει πρόβλημα στη σχέση. Με ζηλότυπες συμπεριφορές, απλά μεγαλώνουμε την απόσταση που μας χωρίζει από τον άλλον και αυξάνουμε την ανασφάλεια μας. Αν τον «υποψιάζεσαι», ή χωρίζεις ή ξεκαθαρίζεις και συνεχίζεις.
Όσο πιο κοντά είσαι με το ταίρι σου, όσο πιο συνδεδεμένοι είσαστε, τόσο λιγότερη ζήλια θα αισθάνεσαι. Αγάπη και υγιής σχέση σημαίνει εμπιστοσύνη, αλληλοσεβασμό, αλληλοεκτίμηση.
Τέλος, διάλεξα για εσάς το καλύτερο βιντεάκι με … γνήσια ζήλεια από τον «Ακάλυπτο» για να γελάσουμε και λίγο…
Συντακτική oμάδα: Ρένα Σωτηρίου